Część I
Zmora rodziców, czyli maluch który odmawia przyjmowania posiłków w zalecanych dla niego objętościach i częstotliwości. By troszkę pomóc zmartwionym opiekunom dziecka rozpoczynam cykl artykułów dotyczących żywienia dzieci w wieku od roku do trzech lat. Na początek będzie o tym ile dziecko w tym wieku powinno zjadać (o wielkościach porcji) następne o błędach i o zaleceniach dietetycznych. Potem przejdziemy do zagadnienia co najlepiej podawać dzieciom w tym wieku. Będą też sprawdzone przepisy czyli „bomby odżywcze” dla dzieci jedzących bardzo mało.
Jeżeli borykamy się z problemem określanym w skrócie „dziecko nie chce jeść – to Tadek Niejadek” najpierw
musimy ustalić kluczowe kwestie, a będą nimi:
- Ustalenie przyczyny braku apetytu ( wykluczenie chorób – niezbędna wizyta u pediatry)
- Skutki braku apetytu ( brak przyrostów masy ciała, zahamowanie wzrostu, rozchwianie emocjonalne, anemie i inne)
- Określenie ilości zjadanego pożywiania oraz wartości odżywczej posiłków – wykluczenie błędów żywieniowych. W tym przypadku również może nam pomóc zorientowany żywieniowo lekarz pediatra bądź dietetyk.
Żywienie
dziecka w tym wieku bywa trudne z kilku powodów. Maluch zazwyczaj w tym wieku jest bardziej zainteresowany
eksploracją świata, który dzięki nowo nabytej umiejętności chodzenia stanął przed nim otworem, niż wymagającą przebywania
w jednym miejscu, koniecznością jedzenia. Podawanie posiłków może napotykać opór
ze strony malucha. Z kolei brak zainteresowania jedzeniem spotyka
się z naszymi lękami i obawami o zdrowie i prawidłowy rozwój dziecka. Lęki te są jeszcze
podsycane przez dobre rady i komentarze dziadków, babć i przyjaciółek, którzy chcą
dobrze, lecz zwiększają jeszcze naszą niepewność. Nie bez znaczenia są również
wewnętrzne przekonania rodzica o tym co i ile dziecko powinno jeść. Kłopot w
tym, że te przekonania nie zawsze są zgodne z rzeczywistością i stanowią
niepotrzebne źródło lęków, obaw czy też błędów żywieniowych.
